خراشکهای قدیمی
بلدوزرهای قدیمی نشانگر یک میل است در تاریخ تجهیزات ساخت و ساز، که مهندسی مکانیکی قوی را با عملکرد عملی ترکیب میکنند. این ماشینها که معمولاً بین دهههای ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ تولید شدهاند، دارای پایهای مداری قدرتمند با یک تیغ فلزی بزرگ به صورت جلویی مونتاژ شده هستند. طراحی سنتی شامل موتور دیزل، سیستم انتقال مکانیکی و کنترلهای هیدرولیکی است که تیغ را برای پیش کشیدن، مرتبسازی و تراز کردن انواع مواد عمل میکند. تنظیم تیغ اجازه حرکت زمین به صورت کارآمد را میدهد و بیشتر مدلها دارای زاویههای قابل تنظیم و توانایی چرخش تیغ هستند. این ماشینها معمولاً دارای ضمیمهای به نام ریپر در عقب هستند که برای شکستن خاک یا سنگ فشرده استفاده میشود. با وجود قدیمی بودن، بسیاری از بلدوزرهای قدیمی هنوز قدرت پیشراندن قابل توجهی دارند که بسته به مدل، بین ۷۰ تا ۱۸۰ اسب بخار متغیر است. کابین اپراتور، هرچند از نظر استانداردهای مدرن پایهای است، کنترلهای اساسی و دید قابلیت انجام دقیق برای مدیریت مواد را فراهم میکند. این ماشینها در کاربردهای سنگین مانند تمیز کردن زمین، ساخت جاده، عملیات معدن و آمادهسازی زمین کشاورزی برتری دارند. سیستمهای مکانیکی ساده آنها آنها را به ویژه در مکانهای دورافتاده که تشخیص الکترونیکی پیشرفته موجود نیست، ارزشمند میکند.